English translation of Maranke’s blog as of Nov. 23, 2015

Abundance!

FreeStores, like the onces in europe assume an abundance philosophy. An essential characteristic is even that everyone is welcome to take and to give. So there is deliberately no distinction between material poorer and material richer people. Because recycling is better for the environment, and free stores are usually faced with large surpluses, there is certainly no reason to allow one group in, while not allowing the other.

Picture: The author of this blog amongst the abundance of FreeStore Amersfoort: bags with clean, useable clothes in one of the stockrooms.

Welcome because we are worthy to be

In the early days of our first Free Store there where people standing in line waiting for the store to open, some of them where holding papers with proof of their poorness…. with their backs bended forward deeply, they asked: can you help us, where poor and need some stuff for our childs bedroom… we replied with, you are most welcome, but please put those papers away and never bring them again, you are always welcome without any papers. I will probably not easily forget what I saw happening then, they straightened their backs and looked around with happy faces as if they where realising, oww we’re welcome because we are worthy to be. They found a bed for their child and a reading light, and then, a material richer person (he owned a car…) who had been browsing musicrecords all afternoon, offered them a ride home, with the bed!

So it’s also a pro diversity thing, contacts between people from very different backgrounds in the freestore are stimulated by letting everybody in to take and to give, this diversitypolicy is also associated with the abundance philosophy.

FreeStores also sprouted from abundance. In our city, where pioneers ran a centre for various socially relevant activities, there was a need of some furniture for the interior of the centre … a call to give us some excess furniture resulted in endless more furniture than we could ever use useful, so we decided to share this abundance … and do so in a cashless oasis called FreeShop.

A resounding success! In the beginning it was said, a shop where everything is free for everyone ?! That is not possible!!!! That’s not going to live more then a day! and ohhh if you do that, then I will film the opening day and see everything get fucked up! But that never happened is and the store celebrates 12.5 year anniversary next year!

Constant stress by lack-of-resources

Wonderful … and yet still there is plenty! And the rules remained the same. We still don’t distinquish between people, and if we ever feel a need to, it’s not the materially rich people we want to leave out (they also come in all shapes and sizes) but rather people who do not want others to have abundance, and I’m not talking about excesses, but want others to have a good life without constant ‘lack-of-resources-famine-stress”‘… People who say that it is bad to make a living doing good, or act accordingly, for example by finding that good things should be (almost) free, always, including labor! So people cannot pay their rent from doing good work all week (next to their work as volunteers). Or by finding it natural that people in that ‘good work’ structurally earn much less. Wanting abundance for yourself but not giving others the cheese on the bread. I-want-cheap / free-stuff can also be a ‘trashing the planet’ philosophy, as it causes trashing the planet for cheap materials and yes, also the exploitation of workers – to such an extreme extent that there is more slavery than the planet has ever known (see SlaveryFootprint.org). But rest assured, despite human tendencies to do so, this group will not even be excluded, and that is a probably good thing, as they may be able to learn a lot in a FreeStore.

Let the good things grow

It does make questions arise in my head, like how do we make good grow, if people are not “allowed” to make a living doing good?

Why do we keep allowing the creation of artificial! scarcity in our monatairy systems? Why should we struggle to pay our rent if in the real (physical) world if I see abbundance everywhere, lots and lots of stuff, lots and lots of food, and even lots of buildings….

How can we build on this abundance philosophy? We all, at least sometimes, have the human tendency to think in terms of scarcity don’t we? Which can be very useful, but maybe not in all situations?

If you should ever feel the need to judge (the price of) self-employed / sme enterprises to build a life in the ‘good sector’, for example providing advice, training and other services in exchange for a living wage (I’m not talking about greedy bad apples) then it might be useful to investigate where these thoughts come from … It’s one of the things I sometimes do to challenge the slave master in myself 🙂

How can we build on this abundance philosophy, ideas ?! Write it down in a reply to this message or send it to info@weggeefwinkels.nl.

Maranke Spoor,

November 23, 2015

About Maranke Spoor

Maranke Spoor has always been interested in justice and nature. She started gardening when she was a young child. Everywhere she lived, within no time an edible ornamental garden was blooming: on a balcony or roof, in a school garden or an allotment. Maranke was educated as a jurist, and worked as a law teacher until 2010. She is initiator of www.weggeefwinkels.nl (on FreeStores) en is a permaculture teacher since 2010. She gave a lot of courses on permaculture and food forests. Furthermore, since 2013 she is the director of the Stichting Permacultuur Onderwijs (Foundation for Permacultur Education), she translated and revised English permaculture books, together with her collaegue Lucas Brouns (Restoration Agriculture by Mark Shepard, and A Vegetable Gardener’s Guide to Permaculture by Christopher Shein & Julie Thompson) and she is the illustrator and author of the Dutch eboek ‘Permacultuur, Wat is dat!?’, which was published in June 2015.

You can also find Maranke on Facebook and Twitter @marankespoor

Fermenteren heeft wel wat weg van het landschap leren lezen!

Wat is daar nu de overeenkomst tussen, vraag je je wellicht af. Als je het landschap leert lezen dan doe je dat in ‘de natuur’ of in je tuin, terwijl je fermenteert in je keuken! (Zelfs als je driehoog-achter woont op een klein flatje, dan kun je gaan experimenteren met fermenteren.) Toch zie ik grote overeenkomsten tussen deze twee. Beide zijn namelijk een medicijn tegen ons ecologisch analfabetisme. Het steeds verder losgeraakt zijn van de rest van de natuur.

Ik zie ook grote overeenkomsten tussen tuiniersjargon en de begrippen die door fermentista’s gebruikt worden. Waar tuiniers soms planten uitschelden voor onkruid, een kruid als zevenblad bijvoorbeeld tuindersverdriet noemen, doen fermentista’s soms iets soortgelijks. Ik heb al velen de kahm-gist horen uitschelden voor de vloek van de fermentista! Terwijl ik natuurlijk naast liefhebbers van zevenblad, een voor mensen zeer eetbaar en inmiddels door velen als lekker omschreven kruid, ook mensen tegenkwam die de kahm-gist zo ongeveer lijken te aanbidden. En deze aanbidders doen dan juist weer hun best om in de keuken omstandigheden te creëren waarin de kahm-gist floreert. Zij vinden het smaakje dat deze gist aan hun fermentatieproducten kan geven lekker, terwijl andere het juist als onsmakelijk omschrijven. Over smaak valt niet te twisten.

Het creëren van de omstandigheden waaronder bepaalde micro-organismen het naar de zin hebben, is waar het interssant wordt: het heeft veel weg van het creëren van bijvoorbeeld een microklimaatje in de tuin waardoor planten waar jij graag van wilt eten, het goed naar de zin hebben. Die krijgen een concurrentievoordeel. Hetzelfde doe je met fermenteren. Bij melkzuurfermentatie bijvoorbeeld geef je vrienden (de melkzuurbacteriën) een concurrentievoordeel boven de rest, en vindt er melkzuurfermentatie plaats. En net als er heel veel verschillende insecten zijn, waarvan een klein deel dingen doet die jij mogelijkerwijze niet prettig vindt, is de overgrote meerderheid juist bezig dingen te doen waardoor jouw doelen bereikt worden, zoals bijvoorbeeld het bestuiven van je boomgaard. Zo is het met fermenteren ook. En nee, het is niet gevaarlijk of razend ingewikkeld: met een beetje basiskennis en boerenverstand kun je het prima zelf.

Het is onze aangeleerde vrees voor micro-organismen, harde werkers die de basis van het leven zijn, die ervoor zorgt dat we het (ja, ik ook) toch vaak een beetje eng vinden. Maar die vrees is, net als het doorgeschoten ‘netheidssyndroom’ (“Is jóúw tuin al leeg Buurman?!”), anti-life!

Deze vrees rukt ons los van het levensweb, het ecologisch analfabetisme dat daaruit voortvloeit kan uitgedaagd worden door lekker aan de slag te gaan.

Ben je geïnteresseerd om meer te leren over dit onderwerp en andere technieken om voedsel bewaarbaar te maken? Het is een van de thema’s in onze jaaropleiding permacultuur, zoals de doorlopende jaaropleiding permacultuur in onze Webschool. Tevens zou je kunnen overwegen deel te nemen aan mijn cursus ‘Samenvoorzienend voedsel verwerken‘, ook wel liefkozend ‘Heksendriedaagse’ voor hem & haar genoemd. We gaan samen fermenteren, drogen, wecken en dergelijke. Alle cursussen van Stichting Permacultuur Onderwijs zijn een mix van theorie en praktijk. Deze reeks van drie HuiskamerSessies vond driemaal plaats in februari, in maart en in april 2016, en in de herfst van 2016 heb je misschien meegedaan aan een van de drie reeksen van drie dagen, of in voorjaar 2017 in zes reeksen en houd onze Seizoenstips in de gaten of e-mail me even voor de herfst van 2017!.

Marankes blog

Maranke Spoor is docent permacultuur, tegenwoordig ook in de interactieve permacultuur webschool van Stichting Permacultuur Onderwijs. Maranke begon al op jonge leeftijd als tuinier. Op elke plek waar ze woonde zorgde ze al snel voor een eetbare siertuin: op balkon en dakterras, in schooltuin en moestuin. Maranke is opgeleid als jurist, een beroep dat ze o.a. in de vorm van docent recht tot 2010 uitoefende, is initiator van www.weggeefwinkels.nl en sinds 2010 docent permacultuur. In die hoedanigheid verzorgde ze reeds vele opleidingen op het gebied van permacultuur/voedselbossen. Verder is ze sinds 2013 voorzitter van Stichting Permacultuur Onderwijs, vertaalde en bewerkte ze samen met haar collega Lucas Brouns Engelstalige permacultuur literatuur (Herstellende Landbouw van Mark Shepard en Permacultuur in je moestuin van Christopher Shein) en is ze illustrator en auteur, van: ‘Permacultuur, Wat is dat!?’, een eboek dat in juni 2015 is verschenen.