Planten voor de hungry gap !

Voorjaar in de vaste-planten-tuin deel 4

Juist op het moment dat er nog maar weinig te eten valt in de moestuin, en de jonge aanplant nog niet groot is (of zelfs nog niet uitgeplant is vanwege de kou) is er een groeiende hoeveelheid vaste planten oogstbaar, zoo fijn! Waar de hazelaarkatjes (van het heerlijke chocolatjesrecept uit de vorige aflevering van het Bijna-voorjaar van de Permacultuur-Seizoenstips) inmiddels zijn uitgebloeid, is er een groeiende diversiteit aan ander lekkers beschikbaar. Je zou als je wilt, het chocoladerecept nog een keer kunnen maken, bijvoorbeeld met andere eetbare katjes, zo eet ik wel eens berkenkatjes (zie ook www.pfaf.org en boeken/lessen over eetbare planten), dat vind ik dan wel leuk, maar meestal wacht ik tot het volgende jaar, om het dus gewoon weer met hazelaarkatjes te maken.

Daarbij komt dat ik het ook wel lekker vind om enkele katjes zo van de boom te eten. Ik waardeer zowel het bittere van het verse als het zoete van de chocolaadjes, die ik extra bijzonder vind als ik ze maar eens per jaar eet. Zo is het een ‘Het voorjaar komt eraan!’-seizoensfeestje : ) Hoewel het natuurlijk prima is dat wat op te rekken.

Vaste planten voor nu

Met welke (vaste) planten vul ik mijn menu zoal aan in deze tijd van het jaar?

  • Zevenblad (mijn favoriet)
  • Braamscheuten
  • Brandnetel
  • Hablitzia-scheuten
  • Oregano
  • Roomse Kervel & Zwartmoeskervel (uit m’n tuin hè: ik pluk geen schermbloemigen in het wild ; )
  • Pinksterbloem
  • Knoflookblad
  • Paardebloem
  • Look-zonder-look (Ik heb hiervan momenteel een ware plaag in mijn tuin dit jaar en net weer een paar planten verwerkt in mijn lunchsalade, heerlijk !)
  • Jong blad van bomen waaronder Beuk & Linde


Eat weeds
Wat plagen betreft, De Japanse duizendknoop, een van de weinige planten die ik niet vlot aan zou planten vanwege het feit dat ze het hier nu wel heel errug goed doet, is ook weer beschikbaar: “If you can’t beat it, eat it” geldt voor deze plant als geen ander. Ik zag zelfs een festival voorbijkomen, helemaal hieraan geweid. Nuttig en nodig, omdat bij deze plant het ‘if you cant beat it, eat it’ alleen werkt als we het benaderen met eenzelfde enthousiasme als ze groeit. Recent sprak ik iemand die uitriep: “If you can’t beat it, eat it werkt niet bij deze plant… Het valt niet bij te houden!!!” Het deed me denken aan boeken met eindeloze tips over wat je met een courgette kunt doen als de tijd van overvloed in de moestuin aanbreekt, en ook aan angst voor voedseltekorten. Hoe kunnen we aan de ene kant ‘superweeds’ hebben, die je niet bij kunt houden met eten/oogsten, en aan de andere kant voedseltekorten? Natuurlijk heeft een mens meer en diverser eten nodig dan Japanse duizendknoop, en zijn er maanden waarin er weinig groeit, maar toch, deze spanning/paradox blijft een interessant fenomeen. Hierover meer in een ander seizoen.

Vaste planten zijn naast deel van ons menu van het grootste belang voor de bodem en de biodiversiteit, en zijn ook los hiervan een goede combi met een moestuin.

Aangezien vaste planten al beschikbaar zijn, terwijl de eenjarigentuin (moestuin) nog op gang moet komen: zo verleng je je vers groen seizoen.

Het mooie is natuurlijk ook dat een aantal van deze planten ook prima en overvloedig te vinden is buiten je tuin, bijvoorbeeld de buurtmoestuin of het plantsoen in de buurt.

Is een plant nieuw voor je? Verdiep je dan altijd eerst goed in haar, bestudeer haar op diverse manieren, en gebruik hierbij een diversiteit aan bronnen van kwaliteit.

Heb je dat gedaan? Eet smakelijk!
Geniet ervan en verwonder je erover dat die plant die prima eetbaar blijkt misschien zelfs wel voor je deur groeit terwijl je ‘m eerder niet of nauwelijks zag staan. Een fijne basis om een volgende keer aan te vullen, bijvoorbeeld met minder bekende planten.

Andere voorjaarsblogs

Marankes blog

Maranke Spoor is docent permacultuur, tegenwoordig ook in de interactieve permacultuur webschool van Stichting Permacultuur Onderwijs. Maranke begon al op jonge leeftijd als tuinier. Op elke plek waar ze woonde zorgde ze al snel voor een eetbare siertuin: op balkon en dakterras, in schooltuin en moestuin. Maranke is opgeleid als jurist, een beroep dat ze o.a. in de vorm van docent recht tot 2010 uitoefende, is initiator van www.weggeefwinkels.nl en sinds 2010 docent permacultuur. In die hoedanigheid verzorgde ze reeds vele opleidingen op het gebied van permacultuur/voedselbossen. Verder is ze sinds 2013 voorzitter van Stichting Permacultuur Onderwijs, vertaalde en bewerkte ze samen met haar collega Lucas Brouns Engelstalige permacultuur literatuur (Herstellende Landbouw van Mark Shepard en Permacultuur in je moestuin van Christopher Shein) en is ze illustrator en auteur, van: ‘Permacultuur, Wat is dat!?’, een eboek dat in juni 2015 is verschenen.