Wij werken nu ruim een jaar met de florijn! We hebben er vooral kruidenierswaren en vakliteratuur mee betaald en dat is allemaal helemaal goed gegaan. Wij pioniers kunnen dus concluderen dat het florijnnetwerk werkt en goed ook!
Bedenkingen die we aanvankelijk hadden, van het soort ‘Ja, maar wat gaat dat betekenen voor onze administratie, dat wordt vast te ingewikkeld?!‘ zijn niet waar gebleken. Het feit dat 1 florijn gewoon 1 euro waard is en het daardoor ook in de fiscale adminstratie gewoon als euro kan worden opgenomen, maakt het alleszins behapbaar.
Je hebt er dus niet eens een supergrote mate van pioniersgedrevenheid voor nodig, zo van ‘Het zal nadelen hebben maaaar, we doen het toch maar…’ Want het is zoooo nodig, en er zijn deelnemers en transacties nodig om het netwerk goed te testen en op gang te krijgen. Gelukkig zien steeds meer mensen en bedrijven dat in en maakt de florijn een mooie groei door. Dit maakt het netwerk ook steeds bruikbaarder; het feit dat ik nu hier op de hoek, bij natuurvoedingswinkel Nieuw Mos, met florijnen kan betalen voor de koffie die ik tijdens cursussen schenk, maakt veel uit. Dus mensen zegt het voort, sluit je aan zodat het netwerk steeds bruikbaarder wordt.
Maar waarom is het zooo nodig dan?!
Mark Shepard, auteur van het boek Herstellende landbouw, hetgeen we vertaalden en bewerkten voor het Nederlandse taalgebied en dat overigens ook in het Spaans is vertaald, zei het mooi, het is zaak onze bedrijven te laten draaien in het huidige economische systeem terwijl we werken aan een nieuw volhoudbaar systeem. Dat was een van de redenen dat we zijn boek kozen. Het creëren van een geld-polycultuur is daarvan een essentieel onderdeel.
Want waar monoculturen niet werken in onze voedselproductie, doen ze dat ook niet in onze economie. Sterker nog: de monocultuur in het ene domein stuurt op monoculturen in andere domeinen. De diversiteit & veerkracht van ecosystemen / polyculturen lossen dat op.
Een aanvullende lokale geldsoort is essentieel voor het doorbreken van de monocultuur in ons geldsysteem en het versterken van de lokale economie. Wij kozen nu de florijn als focus, qua complementair geld, omdat ik in het ontwerp daarvan veel herkende van de permacultuurprincipes. Maar dat betekent zeker niet dat we andere zien als ongewenste concurrenten o.i.d. De florijn doet dat ook niet: het zijn collega’s, bondgenoten in het werken aan het herstel van evenwicht en diversiteit. Ook zien we zoiets erg genuanceerd, en zijn we het niet noodzakelijkerwijze altijd met alles helemaal eens, maar in de basis zien we veel herstellende veranderpotentie, en praktijkuitwerkingen van permacultuurprincipes.
Wordt dat niet te ingewikkeld al die verschillende aanvullende munten?
Om nu te voorkomen dat het toch te ingewikkeld voor je wordt door te veel verschillende munten, hebben de florijn en de ura recent hun netwerken gekoppeld waardoor het nu mogelijk is met florijnen te betalen voor zaken uit het ura-netwerk!
Door die diversiteit te behouden en niet te pogen één alternatieve (niet aanvullende) munt te creëren met als doel de euro te vervangen, behoud je de veerkracht van diversiteit. Je voorkomt ermee het hercreëren van oude problematiek zoals enorme machtconcentraties. Ook voorkom je een ‘single point of failure’. Ook het feit dat het florijnnetwerk bewust rentevrij is, draagt enorm bij aan het voorkomen van machtsconcentraties. Daar waar bijvoorbeeld Bill Mollison, grondlegger van de moderne permacultuur, ook pleitte voor het verspreiden van macht met het oog op evenwicht, diversiteit, de menselijke maat, en veerkrachtige lokale gemeenschappen.
En het zal een permaculturist niet verbazen dat het werken aan diversiteit & evenwicht nog veel meer voordelen heeft! Het voert echter te ver om daar in dit stukje verder op in te gaan. In mijn andere blogs en in mijn eboek lees je hier allerhande over. In mijn eboek komen zowel het Rentemonster voor als pagina’s over Diversiteit.
Meer lezen ?
Meer blogs…
- Ze zijn er ! De papieren Florijnen !
- How to build an abundance philosophy? / Wat krijgen we als we massaal bij kleine ondernemers kopen? Overvloed?
- Schuldhorigheid
- Marankes navigatietips
- Filmpje door Permades (interview)
- Vijf permacultuur-filmtips
- Permacultuur is escapisme, of toch niet? Dingen om te doen en na te laten.
- Permacultuur in plaats van cancelcultuur?
- Op zoek naar verbinding met permacultuur
- Hoe ziet een duurzame wereld er uit?
- Permacultuur is plantjes, of toch niet?!
- Van monocultuur naar permacultuur
- Hoe kunnen we die boer helpen?
Marankes blog
Maranke Spoor is docent permacultuur, tegenwoordig ook in de interactieve permacultuur webschool van Stichting Permacultuur Onderwijs. Maranke begon al op jonge leeftijd als tuinier. Op elke plek waar ze woonde zorgde ze al snel voor een eetbare siertuin: op balkon en dakterras, in schooltuin en moestuin. Maranke is opgeleid als jurist, een beroep dat ze o.a. in de vorm van docent recht tot 2010 uitoefende, is initiator van www.weggeefwinkels.nl en sinds 2010 docent permacultuur. In die hoedanigheid verzorgde ze reeds vele opleidingen op het gebied van permacultuur/voedselbossen. Verder is ze sinds 2013 voorzitter van Stichting Permacultuur Onderwijs, vertaalde en bewerkte ze samen met haar collega Lucas Brouns Engelstalige permacultuur literatuur (Herstellende Landbouw van Mark Shepard en Permacultuur in je moestuin van Christopher Shein) en is ze illustrator en auteur, van: ‘Permacultuur, Wat is dat!?’, een eboek dat in juni 2015 is verschenen.
Foto door P.J. Frankhuizen
(op het Voedselbos-festival ‘Het gras van de buren’ in juni)